Een Vergunningsken (Part II)

Vandaag goed nieuws gekregen! Vorige vrijdag (27 maart) verliep de bezwaarperiode voor onze bouwvergunningaanvraag. Toen ik vanmorgen ging vragen of er bezwaar aangetekend was, bleek het antwoord: nee. Ons dossier wordt nu dus gewoon opgemaakt en er zal een vergunning afgeleverd worden. Er liggen nog 6 dossiers op de stapel vóór ons, maar de mevrouw aan de balie denkt dat we binnen 2 weken wel een vergunning zullen hebben... Op dat vlak: geen problemen meer! Nu nog offertes, aannemers die snel kunnen beginnen, de rest van het werk gedaan krijgen, ...

Ook dit weekend hebben we nog wat werk verzet: de tasso in de keuken, en het behangpapier in de badkamer hebben hun respectievelijke muren verlaten, de deuren boven zijn uit hun hengsels gelicht en op bij een aantal zelfs van hun kassementen ontdaan. Ook boven zijn de kasten rond rolluiken verwijderd. Volgende stap: muren beneden en de schouw afbreken, daarna: de vloer eruit!

Containerpark

Bij deze wordt de radiostilte verbroken.
Na een zeer drukke periode (lees: mestbank/papierwerk periode voor Stijn, wedstrijdseizoen voor Leen), is het er eindelijk nog eens van gekomen om weer wat werk te verzetten in ons huis.

Terwijl Leen op wedstrijd was, heb ik eerst onze deurlijsten in de garage (3 stuks, berging, keuken, wc) afgebroken. Ook de rekjes in de berging onder de trap zijn er nu uit. Daarna moest de geleende remorque geladen worden (Dank u buurman van Leen's ouders! We zullen er met plezier nog gebruik van maken): alle afvalhout, plastic, papier en karton werden ingeladen, samen met een wat steenpuin. Het doel: zo dicht mogelijk tegen 300kg steenbrokken uitkomen.

In de brugse containerparken mag je per persoon per jaar namelijk 300kg steenpuin gratis storten. Tegen eind dit jaar denk ik dat zowel mama, opa, Georgette (en wie weet wie nog allemaal) voor 2009 hun quotum aan gratis te storten steenpuin opgebruikt zullen hebben.
Waarom staat Stijn niet in het lijstje? Omdat ik sinds deze week officieel inwoner van Oostkamp ben: enige voorwaarde om in een huis gedomicileerd te kunnen zijn, is dat je er moet kunnen slapen.
Dat was vrij snel geregeld.

Het steenbrokkenstortquotum van Liesbet is sinds gisteren reeds opgebruikt. Na het lossen van het oud papier (gratis) ging het naar de weegbrug. Na de weegbrug: de containers! Ik had gevreesd dat ze moeilijk gingen doen over de enorme hoeveelheid nagels die nog in de planken zaten, maar geen paniek: daar werd zelfs niet naar gekeken. Nadat alles (de afgebroken deuren en plinten, de plastic plinten, de steenbrokken) gelost was, moest ik opnieuw over de weegbrug. Resultaat: er werd 325kg gelost: betalen dus! (325kg - 300kg gratis)*75€/ton = 1.80€ alstublieft! De rekening is met de glimlacht betaald.

Vandaag hebben de kasten van de rolluiken en de rolluiken zelf eraan moeten geloven. Dit is momenteel het eerste op het to do lijstje.
Staan er verder ook nog op (in die volgorde):
* muren tussen garage en keuken uitbreken
* schoorsteen afbreken
* vloeren uitbreken
* regenputten steken

Iedereen zei ons: verbouwen is ... altijd wel ergens een verrassing. Dat bleek gisteren ook bij ons: waar we eerst dachten dat onze vloer gewoon in de zavel, op de blote grond lag, blijkt dat er nu een soort "magere beton" onder zit: een laag van 15cm dik die bestaat uit steenbrokken gemengd met cement en zand.
Om die eruit te krijgen, zullen we waarschijnlijk niet toekomen met onze vriend Hilti, maar gaan we moeten overschakelen op (een kraantje met) breekhamer op luchtdruk. De tweede optie is natuurlijk: we laten deze ondervloer zitten. Het nadeel is dan wel dat we een aantal cm omhoog zullen komen met de vloer... Dat zullen we nog eens goed moeten bekijken.

Verder nog: volgende vrijdag is de laatste dag dat onze "bekendmaking aanvraag tot stedenbouwkundige vergunning" (lees: Geel Papier) moet uithangen. Daarna zou het afleveren van de vergunning vrij snel moeten gaan (tot vrijdag waren er nog geen bezwaren ingediend).
Ook volgende vrijdag zouden we van onze architect de meetstaat moeten krijgen: daarmee kunnen we dan naar aannemers trekken om prijs te vragen.