Als rechtgeaarde Vlaming/Belg hoor je een baksteen in de maag te hebben, zo wordt het toch altijd aangenomen. En omdat clichés er zijn om waarheid te worden doen ook wij hier aan mee.
Misschien toch even voorstellen...
Wij, dat zijn Leen en Stijn, beide twintigers van respectievelijk Oost- en West-Vlaamse origine, en momenteel woonachtig in een pracht van een (véél te klein) appartement in het studentikoze Gent.
Zij houdt zich vooral bezig met pillen draaien voor de zieken in het Gentse AZ Maria Middelares, hij met het verkopen van varkensvoeder aan de boeren aan de Belgische kust.
Even kort de geschiedenis schetsen:
Begin 2007: Na een goeie 4 jaar zijn we het kotleven beu, en gaan we op zoek naar een alternatief. In april vinden we iets dat ons aanstaat en ruilen we onze kotjes voor een iets luxueuzer exemplaar (lees appartement) aan de Sterre.
Zomer 2007: We stellen het goed, maar komen tot het besluit, dat een tuin toch wel leuk zou zijn (zeker zo midden in de zomer), en ook wat meer opbergruimte is welkom... De zoektocht naar een huis kan beginnen. Eerst de regio afbakenen... Al snel is duidelijk dat het zoeken voornamelijk zal gebeuren in de driehoek Gent (werk Leen) - Eeklo (thuis Leen) - Brugge (thuis Stijn). Wat volgt zijn maanden van intensief bezoek aan sites die iedereen die al eens een nieuwe woonplaats gezocht heeft vast wel uit het hoofd kent: vlan.be, immoweb.be, vitrine.be, notaris.be, ...
Zowel Aalter, Ruiselede als Beernem (en alles wat daartussen ligt) passeren de revue, maar uiteindelijk belanden we met onze zoektocht in Oostkamp: op het eerste zicht gezellig (op het 2e nog steeds), klein, maar toch groot genoeg, alles in de buurt (bakker, slager, scholen, E40,...), 15 min van Brugge, 20 min van Gent, en 35 min van Eeklo: Oostkamp it is!!!
Eerst zoeken we nog naar een huis dat "af" is, maar telkens blijken deze toch wel een serieus nadeel te hebben: als het niet de prijs is, blijkt er wel een drukke spoorlijn door de achtertuin te lopen. Exit "nieuwbouwhuizen", Enter renovatieprojecten!!!
Ondertussen schrijven we zomer 2008: we hebben al wat huizen gezien, zowel van buiten als van binnen, met de nodige schimmels, vochtplekken en andere interessante bijkomstigheden.
Eind september valt het oog van Leen op een rijhuis in de Dalevijversstraat: let's check it out!
Het blijkt om een openbare verkoop te gaan, met de eerste bezoek dag diezelfde week nog... Het huis ligt in een doodlopende straat, op 2 min van de E40, net in de dorpskom van Oostkamp. De dame die ons binnenlaat vertelt ons dat het huis al een jaar leegstaat, de bewoonster verblijft in een rusthuis.
Omdat we beiden wel mogelijkheden zien in het huis, besluiten we de volgende bezoekdag terug te komen met nonkel Frank, een nonkel van Stijn die architect is. Ook hij ziet er wel doen aan: stevige muren, het dak is OK... Hij geeft ons ook een maximumprijs voor op de verkoop.
(Omdat dit bericht veel te lang wordt, splits ik het in twee: het vervolg: "Eénmaal, andermaal...")
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten